Volle maan
Vandaag komen we thuis. Zometeen om 18.48 uur bereikt de maan wederom haar volste vorm. We ontvangen een Volle Maan in het teken Maagd. Het teken dat ons verbindt met de aarde waarop we leven. De aarde die ons draagt, waarheen we ook maar gaan. De aarde die ons altijd weer opvangt, telkens als we vallen. De aarde die ons met alles wat zij geeft, voedt en verzorgt. De aarde, die wij als mensheid veel te vaak maar voor lief nemen en zelfs op vele fronten verwaarlozen en kapot maken. Maar, diezelfde aarde is gemaakt van liefde en liefde is onverwoestbaar. Liefde is ons thuis.
Belofte
Grote verwachtingen
Van wat is
En wat zal zijn
Vol verrassingen en wonderen
Laat het zich ontvouwen
Laat het zich aandienen
Zonder angst voor stilstand
Zonder stilstaan
Geen vooruitgang
Promise
Great expectations
Of what is
And what will be
Full of surprise and miracles
Let it unfold
Let it come
No fear of stagnation
For without standing still
No progress
‘Grief and mourning is more than missing someone or something;
It is the unrelenting ache for reality to be anything other than what it is right now,
and for the impossible to be true.’
‘Verdriet en rouw is zoveel meer dan het missen van iemand of iets;
Het is de onophoudelijke pijn van het verlangen naar een andere werkelijkheid dan die er nu is,
en voor het onmogelijke om waar te zijn.’
We go through life.
We shed our skins.
We become ourselves.
– Patti Smith –
