Al een tijdje lag het verhaal op de plank. Ik had er eens wat schetsen voor gemaakt, maar het kwam niet van de grond. Andere opdrachten fietsten tussendoor, opdrachten met een deadline, opdrachten die om voorrang vroegen en dit verhaal bleef wachten. Misschien wel rijpen, ik weet het niet. Gelukkig is Joke Guns, de schrijfster ervan, een geduldig persoon.
De titel van deze blog kan wat suggestief overkomen, maar zo is hij niet bedoeld. En nee, ik ga geen koffiedik kijken, ik laat me leiden door koffievlekken op papier. Waarom? Omdat ze je brengen naar plekken waar je nog niet eerder bent geweest. Hmm, klinkt ook vaag… Ik neem je even mee in een verhaal.
En zo bevond ik mij begin oktober ineens in hartje Rome. Nou ja, niet ineens natuurlijk. Er ging wel wat aan vooraf.